iBoor

E en huishouden van Jan Steen met  twee jonge energieke zoon en volop genieten van je vakantie totdat je je vijfde middenvoetsbeentje breekt. Dat hele kleine twijgje helemaal aan de buitenzijde van mijn voet begaf het tijdens onze reis aan de Franse kust, toen we van de klif af een weg zochten naar beneden naar het strand. Eerst dacht ik nog ‘gips erom en gaan’. Want ruim 10 jaar daarvoor heb ik hetzelfde twijgje op dezelfde plek, maar dan aan mijn andere voet gebroken. Ik kan me herinneren dat ik daarmee fietste, de bus pakte, en gewoon mijn dingen bleef doen. Kortom niets hield mij toen tegen.  Het valt daarom vies tegen dat ik nu niets lijk te kunnen en inmiddels twee gipsen verder tot aan mijn knie, geparkeerd in onze eigen achtertuin zit te wachten totdat manlief weer thuiskomt van zijn werk. Want ik kan nu bar weinig…. Vrienden van ons zijn al zo fantastisch om de hond uit te laten als Ton werkt en blijven iedere dag even hangen voor een lekkere bak koffie, die ze overigens zelf

We kregen op woe-avond een appje…. ‘Mam, niet schrikken hoor, maar ik word vanavond opgenomen in het ziekenhuis van Den Helder’.   Zolang meneer nog kan appen schrik ik niet zo heel snel, maar wil daar natuurlijk wel direct alle details over weten. Dus hang ik meteen aan de telefoon.  Al snel krijg ik na mijn zoon de verpleegkundige van het marineschip aan de lijn. “Het is wel fijn als u hier naartoe kan komen. Hij heeft al de hele dag een hoge hartslag en snelle ademhaling. We hebben al verschillende onderzoeken aan boord gedaan, maar kunnen de oorzaak niet vinden. Waarschijnlijk is er niets aan de hand, maar we willen een aantal zaken, zoals bijvoorbeeld een longembolie uitsluiten door extra onderzoek te laten doen in het Noorwest ziekenhuis in Den Helder. Hij zit er hier wel heel stoer bij, maar we weten niet wat er uit de uitslag van de vervolgonderzoeken zal komen. Wij begeleiden hem zelf tot aan de kade en keren dan terug naar het schip. Maar we wachten natuurlijk wel eerst op de