iBoor

B oef is haar naam en bijzonder is ze. Althans, dat vinden wij. Toen we haar nog maar net hadden, was ze al rete-eigenwijs. Bekeek de hele huiskamer op haar gemak, terwijl ze veilig en hoog op de rugleuning van de bank zat. Al vanaf het begin is ze erg  ‘op ons en de hond gericht’. Soms apporteert ze, maar van een buurvrouw, vroeger, kan ik me nog herinneren dat haar Siamese katten dat ook deden en de moeder van Boef is..... een Siamees. Wij worden ‘s morgens regelmatig wakker met tussen ons in haar favoriete speeltje; de ‘Swiffer’..... Ondertussen een smerig en pluizig ding. Ik heb al een paar pogingen gedaan om deze weg te gooien, maar Boef ‘vist’ deze vervolgens gewoon weer uit de prullenmand alsof dit bij het apporteer-spelletje hoort. Gezien haar afkomst is het apporteren dus niet zo heel bijzonder. Uiterlijk zie je er overigens niets van, dat haar moeder een Siamees is. Haar moeder is op een avond aan de zwier gegaan met één of meer katers uit de buurt. Boef is het resultaat

W e hebben onze vakantiebestemming gevonden; de Belgische Ardennen. Want met die hitte wilde ik graag op een camping staan waar we verzekerd zijn van een stukje schaduw. En gelukkig hebben we die, want net als in de rest van Europa is het hier heet! Zelfs het onkruid tussen het gras is hier bruin. Vroeg in de ochtend is het nog lekker, maar binnen een uur, schuifel je langzaam met stoel en al van schaduwplekje naar een schaduwplekje.  We gaan al jaren zonder de jongens met vakantie maar dit keer is onze jongste zoon ook weer mee, dus we genieten met volle teugen.  Hij is niet veeleisend, al bepaalt onze lifestylecoach wel wat we wel en wat we niet meenemen uit de supermarkt. Ton wordt regelmatig weggetrokken bij de schappen ongezonde producten en zat vanmorgen bij het ontbijt ook te piepen dat hij zijn ‘vakantie-Nutella’ mist.  Als we een keer zonder de lifestylecoach naar de Supermarché gaan, dan grappen we dat we ons hier eerst vol vreten met ongezonde dingen voordat we terug gaa