Een vriend van ons, dol op culinaire hoogstandjes, vroeg ons ooit of wij wel eens oester hadden gegeten. Allebei niet heel erg dol op schaaldieren moesten eerlijk bekennen dat we ons daar nog niet eerder aan hadden gewaagd. Eens moet de eerste keer zijn, dus hij zou voor ons oesters klaarmaken. Toen de grote dag was aangebroken stond hij vol trots in de keuken te showen wat hij aan het doen was, hoe hij de oesters klaarmaakte en weer terug deed in de oesterschelpen. Aan tafel, toen het grote moment was aangebroken keek hij vol spanning hoe we onze eerste hap namen. We moesten het in één keer, vanuit de schelp achterover in onze mond gieten. Mijn eerste ervaring was een hap zeewater. Dit deed mij veel te veel denken aan ongewild koppie ondergaan in zee. Bij een poging om het vanuit mijn mond weg te werken naar mijn slokdarm (ik kon het zorgvuldig klaargemaakte goedje natuurlijk niet uitspugen), deed ik de volgende onplezierige ervaring. Er zat iets hards tussen, waarschijnlijk e