Boef, onze harige viervoeter. De braafste kat die we in tijden hebben gehad. Poept in eigen achtertuin, zit heerlijk op de bank in het zonnetje voor de deur te genieten en wandelt iedere vroege morgen en late avond trouw achter onze Mechelse draak aan als we ons rondje doen. Af en toe rent ze het blokje om, omdat respectievelijk de voor- of achterdeur dicht is en haar hevig krabben en mauwen geen effect heeft. Verder slaapt ze de hele dag óf in de bosjes in de achtertuin, óf boven op zolder tussen de dozen. Wat een heerlijk leven! Met mooi weer blijft ze ‘s nachts voor de deur zitten, waardoor wij in de vroege ochtend vaak wakker worden van schreeuwende eksters en kauwen bij ons open raam. Niet omdat Boef een gevaar is voor hun jongen. Nee, gewoon omdat deze groep het heerlijk vindt om haar ‘op stang’ te jagen. Want Boef kan niet jagen en al helemaal niets vangen. En dat terwijl ze als kitten kon apporteren als de beste! Nee, onze Boef raken we niet snel kwijt. Ik ben echter wel altijd