Deze titel, het lijkt gewoon een willekeurige datum. Voor mij is het alles behalve willekeur. Het is de lichting Korps Mariniers waarin onze jongste is gestart. In eerste instantie wilde ik voor de titel ‘Help, onze jongste is door’ of ‘Help, Laurens hoort bij lichting 1901’ willen kiezen. Maar dat is ook zo dramatisch.... De afgelopen maanden hebben we met alle keuringen meegeleefd. Ik voel me al maanden in een soort spagaat. Omdat het hem fantastisch lijkt, hoopte ik iedere test weer dat hij door was. Maar mijn ego, diep van binnen, had hem liever niet in dit traject gezien. Zijn vader daarentegen is trots op beide jongens die van die stoere beroepen uitkiezen. Een fysiek beroep in uniform, echt een mannending. En natuurlijk ben ik ook heel trots op die kerels. Maar voor mijn gemoedsrust had het best iets minder heftig mogen zijn. Ik hou mijn mond en leef mee met iedere stap die gezet wordt. En ik word zelf langzaam toch ook een beetje enthousiast. Want hoe kan ik niet genieten van