Juli 2023, de zomervakantie is begonnen. Er lopen nog wat ICT-zaken door en ik moet nog een keer terug naar kantoor, maar ik kan flink gas terug nemen. Ik kijk altijd erg uit naar dit moment. Als het echter zover is dan zit ik mezelf altijd flink in de weg. Ik bedenk van te voren vanalles wat ik wil doen, waar ik normaal gesproken geen tijd voor heb. Maar eenmaal zover, ben ik te moe om maar iets te ondernemen. En er komt werkelijk niets uit mijn handen. Meestal is dat één grote frustratie omdat ik daar niet aan toe wil geven. Vorige zomer moest ik deze frustratie loslaten omdat ik Corona kreeg. En ook nu word ik een handje geholpen door de natuur. Want de avond voordat ee naar bed gaan, gaat Ton de hond uitlaten en als hij de voortuin inloopt fladdert daar een vleugellamme kauw die uit de klauwen van de buurkat probeert te blijven. Ik moet hem vangen want het zwarte gedrocht van de buren sluipt er nog steeds gretig achteraan. En al gauw blijkt dat de kauw flink te pakken is geno